Today is a new beginning. ?
Deze blog gaat niet over producten, een aandoening of één van onze behandelingen. Sinds een lange tijd heb ik weer de behoefte om een blog te schrijven over mijn ervaring als ondernemer in deze hectische tijd. Eerlijk gezegd heb ik daar nu pas weer de tijd voor. ☺️
Lichtpuntje
En daar kwam eindelijk het goede nieuws.. Paramedische noodzakelijke behandelingen mogen geleidelijk weer worden opgeschaald. Mijn hart maakte een sprongetje! Wij vallen als huidtherapeut met onze acne behandelingen namelijk in deze categorie. Mijn energie kwam terug, alsof mijn interne vlam hoger werd gezet. Ik voelde me langzaam weer tot leven komen. Het bloed weer door mijn aderen stromen. Het klinkt misschien wat overdreven, maar mensen in mijn omgeving weten dat stilzitten eigenlijk niet voor mij is weggelegd. De afgelopen jaren was ik, samen met ons team en mijn partner Etienne, elke dag van de week bezig met het opbouwen van onze zaak. Wat kan ik nog doen om onze service te verbeteren, om onze kwaliteit te verhogen of ons nog meer te onderscheiden van de rest? Welke blogs kan ik nog schrijven?Mijn hoofd stond niet stil! Als ik in bed lag, bedacht ik me ineens: “ik moet dit niet vergeten, ik moet dat niet vergeten, even snel een herinnering maken” Heen en weer naar Rotterdam. Rennen, rennen en nog eens rennen. Iets wat ik vol kon houden omdat ik wist dat ik eind april samen met Gigi en Etienne een rondreis zou gaan maken door Vietnam en Cambodja. Na onze verhuizing afgelopen jaar, was ik daar echt aan toe! ?
En toen viel alles stil.
Tranen rolde over m’n wangen, toen we hoorde dat we echt dicht moesten. Sinds onze opening 2.5 jaar geleden heb ik dagelijks met zoveel liefde gewerkt om onze zaak te laten groeien en ineens van de één op de andere dag lag het stil. Ik heb best wat meegemaakt, maar hier kon niemand mij op voorbereiden. Ik ben verschillende fases doorgegaan; eerst verdriet, toen paniek, vechten, overleven, berusting en acceptatie. Ik kan niet uitleggen hoe het voelt als je als ondernemer ziet dat hetgeen wat je hebt opgebouwd langzaam door je handen heen glipt en je er helemaal niets aan kunt doen. Ik las online statement dat bedrijven toch wel een buffer moeten hebben. Ik kan je zeggen dat als je als bedrijf 2.5 jaar open bent, je echt geen enorme buffer hebt. Tuurlijk zijn we heel blij met al het geld wat we kregen van de overheid, alleen was dit maar een fractie van alle kosten die je als bedrijf met personeel op onze locatie maakt. Ik wilde het liefst onder een deken kruipen en hoopte met heel mijn hart dat dit een nare droom was. Gelukkig ligt het niet in mijn aard om te lang bij de pakken neer te gaan zitten en is mijn partner heel goed in het relativeren. We hebben uren gebrainstormd over hoe we deze periode door kunnen komen. Elke euro geprobeerd 5 keer om te draaien. Gekeken naar welke rekening we echt moeten betalen en welke we allemaal uit moeten stellen en ook onze vakantie ging uiteraard niet door. Als ik nu terug denk aan die eerste weken, krijg ik weer een brok in m’n keel. Hoe alles kan veranderen. Ik weet nu 1 ding zeker, niets is zeker..
Even bijkomen.
Na de eerste verdrietige weken, kwamen de weken van overleven en berusting. Ik kwam er achter dat we eigenlijk al best veel doen. Ook wel eens goed om bij stil te staan. We hadden al een webshop en zijn ook nog eens actief of social media. Weer kwam het gevoel bij me naar boven dat het altijd beter kan, maar voor het eerst sinds tijdens dacht ik: “nee, het hoeft niet perfect!” Ik ga eerst genieten van het moment. Voor het eerst sinds jaren hoefde ik niet te rennen. Kon ik samen met Etienne cappuccino drinken op ons nieuwe terras. Konden we op een zaterdag avond samen puzzelen. Haha Wie had dat ooit gedacht? Kon ik echt oprecht genieten van m’n mooie dochter Gigi, door heerlijk samen te skaten. Wat een HEERLIJK-gevoel! ? Kleine geluksmomenten die ik ineens zo ben gaan waarderen. Ik ben iemand die graag bezig wil blijven. Ik wil mijn energie kunnen steken in nieuwe dingen. Maar nu pas besef ik me pas dat dit alleen maar kan als ik ook de tijd neem om te ontspannen. Niemand heeft iets aan mij als ik weer een burn-out krijg. AL is mijn bedrijf wel ontstaan vanuit een burn-out. Als je de bodem raakt, kun je daarna namelijk alleen nog maar omhoog, maar deze les hoefde ik geen tweede keer te leren.
Dankbaar
Nu we gehoord hebben dat we geleidelijk weer open mogen, voel ik diep van binnen ook dankbaarheid. Dankbaar dat ik zoveel geleerd heb in de afgelopen periode. Dat ik trots ben op ons team. Dankbaar voor elke klant die liet weten dat ze met ons mee leefde. Een kaartje zegt meer, dan duizend woorden. Ik wist niet dat ik zoveel emoties kon voelen in zo’n korte periode. Afgelopen week heb ik het boek van Oprah Winfrey gelezen “What i know for sure”. Het deed me weer stil staan bij de gedachte die mij vaker door moeilijke periodes heen heeft geholpen, “alles gebeurt met een reden”. Alleen zien we dit meestal pas achteraf.
“You can’t connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in your future. You have to trust in something — your gut, destiny, life, karma, whatever. This approach has never let me down, and it has made all the difference in my life.”
Leermomenten
De afgelopen periode heb ik zo genoten van alle ongeplande “me-time momenten”, dat ik me des te meer besef dat altijd maar rennen niet de oplossing is. Ik moet meer stil staan bij wat ik eigenlijk allemaal bereikt heb en niet constant bezig zijn met mijn volgende doel. Etienne zag me gisteren weer overuren maken voor werk: social media, protocollen en blogs schrijven dat hij aangaf “lieverd, doseer je je energie straks wel een beetje” Ik ga mijn best doen, zei ik tegen hem. Maar heel stiekem; ik kan absoluut niet wachten om weer aan de slag te kunnen! Wat een heerlijk gevoel is het toch als je weer iets kunt doen. Ik weet namelijk één ding echt zeker; ik krijg zoveel energie als ik hetgeen doe waar mijn hart ligt, mensen helpen! En als blijkt dat we over een tijdje weer dicht moeten weet ik het zeker, ook daar slaan we ons samen weer doorheen.
Warme groet, ?
Sylvana