Blog: Wat is het verschil tussen een lichte en donkere huid?
Wat zijn de verschillen tussen de blanke en een donkere huid? Welke risico’s zijn er? Zijn er culturele verschillen die van invloed kunnen zijn op de huid? Welke behandeling is het meest effectief bij personen met een donkere huid en hyperpigmentatie?
Wij krijgen vaak de vraag of we ook gespecialiseerd zijn in een donkere huid. En daar kunnen we volmondig ja op antwoorden! Wisten jullie dat Sylvana tijdens haar opleiding Huidtherapie onderzoek heeft gedaan naar pigmentproblemen bij mensen met een donkere huid (Fitzpatrick IV, V & VI)?
Na haar stage in Suriname en Nederland, kon ze concluderen dat de kennis onder specialisten over deze doelgroep nihil was. Dit was voor haar de aanleiding om te starten met een onderzoek naar hyperpigmentatie bij een donkere huid om zo onze deskundigheid te verhogen.
Een greep uit haar onderzoek:
Anatomie
Bij zowel een blanke als een donkere huid is de buitenste laag, de epidermis, van gelijke dikte. Echter, de epidermis van een donkere huid is compacter dan die van een blanke huid. Dit heeft te maken met het verhoogde aantal cellagen. Een donkere huid heeft tweeëntwintig cellagen tegen zeventien bij een blanke huid. Daarnaast heeft een donkere huid ook een verhoogde afschilfering van het stratum corneum, ook wel cement of kitlaag genoemd. Dit is te wijten aan een lagere concentratie ceramiden in het stratum corneum. In vergelijking met een blanke huid heeft een donkere huid een hoger trans epidermaal waterdampverlies (TWL), wat resulteert in een drogere huid. De donkere huid heeft tevens een hoger lipidengehalte en een verhoogde weerstand tegen stripping. De tweede laag, de dermis, is bij een donkere huid dikker en compacter dan die van een blanke huid. De collageenvezels in een donkere huid zijn dunner dan die in een blanke huid. De donkere huid heeft daarnaast minder elastische vezels in de dermis, maar daarentegen wel een groter aantal fibroblasten. Tot slot heeft een donkere huid een verhoogd aantal bloedvaten, die tevens wijder zijn.
Er is geen duidelijk verschil aangetoond tussen het aantal zweet- en talgklieren van een blanke en een donkere huid. Echter, de mate van activiteit is wel afhankelijk van klimatologische omstandigheden. Zo kan een donkere huid beter tegen een warm en vochtig klimaat in vergelijking met een blanke huid. Dit wordt waarschijnlijk veroorzaakt door apocriene klieren die bij een donkere huid mogelijk actiever zijn. De donkere huid heeft een hogere sebum-productie dan een blanke huid, dit is voornamelijk het geval op de behaarde hoofdhuid. Het aantal follikels op een behaarde hoofdhuid van een donkere persoon bedraagt gemiddeld 90.000, bij een behaarde hoofdhuid van een blanke persoon zijn dit er 130.000. De haren bij een donkere huid zijn krullend door een gebogen vorm van de haarfollikel. De kleur varieert van zwart, bruin tot in sommige gevallen rood. Daarnaast zijn de haren bij een donkere huid veelal droger en breekbaarder. De opbouw van de nagels verschilt niet tussen een blanke en een donkere huid. Echter, er komen bij de nagels van een donkere huid vaker gepigmenteerde strepen voor.
Huidskleur
Het grootste zichtbare verschil tussen een blanke en een donkere huid is de hoeveelheid melanine en daarmee samenhangend de kleur. De kleur van de huid wordt niet bepaald door het aantal melanocyten, wel door transport en distributie van melanosomen, de activiteit van de melanogenese, de hoeveelheid eumelanine/pheomelanine en de afbraak van melanine. Het aantal melanocyten is in beide huidtypen gelijk, wel zijn de melanocyten in een donkere huid actiever. Hierdoor is het aantal melanosomen in de epidermis bij een donkere huid hoger. Daarnaast zijn de melanosomen in een donkere huid groter en liggen ze solitair verspreid over de gehele epidermis. Dit in tegenstelling tot de blanke huid, waar de melanosomen klein en gegroepeerd zijn. Melanosomen bevinden zich in alle epidermale lagen van een donkere huid. In de blanke huid daarentegen worden de melanosomen afgebroken alvorens zij het stratum corneum bereiken. Daarnaast bevindt het melaninepigment zich bij een donkere huid voornamelijk boven de celkern, hierdoor wordt het DNA-materiaal beschermd tegen ultraviolette straling. Er worden twee soorten melanine in de huid geproduceerd: eumelanine (bruinzwart) en pheomelanine (roodgeel). De verhouding tussen deze twee stoffen bepaalt voor een groot gedeelte de huidskleur.
Post-inflammatoire hyperpigmentatie
De donkere huid is erg gevoelig voor het ontstaan van pigmentplekken. De meest voorkomende, goedaardige pigmentaandoening bij een donkere huid is post-inflammatoire hyperpigmentatie (PIH), ook wel hypermelanosis genoemd. Door een ontsteking of trauma worden de aanmaak van melanine en de overdracht van melanosomen naar keratinocyten gestimuleerd, wat resulteert in een abnormale verdeling van melanine. Post-inflammatoire hyperpigmentatie kan zowel epidermaal (oppervlakkig) als dermaal (diep) voorkomen. Elke ontsteking in de huid kan, voornamelijk bij een donkere huid, resulteren in post-inflammatoire hyperpigmentatie. Enkele voorbeelden hiervan zijn constitutioneel eczeem, acne vulgaris en psoriasis. Post-inflammatoire hyperpigmentatie wordt gekenmerkt door donkergekleurde vlekken in de huid. Bij epidermale PIH is de kleur licht- tot donkerbruin, bij dermale PIH grijsblauw tot grijsbruin. De kleur kan donkerder worden indien de huid blootgesteld wordt aan ultraviolette straling of als de oorzaak van het ontstaan van PIH nog aanwezig is. De voorkeurslocatie voor PIH is het gelaat, overigens verschillen de omvang en het aantal vlekken per individu.
Conclusie van haar onderzoek:
(Gehele versie na te lezen via onderstaande link.)
Post-inflammatoire hyperpigmentatie (PIH) is de meest voorkomende, goedaardige, pigmentaandoening bij personen met een donkere huidskleur. De huidtherapeut dient zich bewust te zijn van het feit dat de donkere huid extra gevoelig is voor mechanische, thermische en chemische invloeden van buitenaf. Geduld hebben, het bespreken van verwachtingen en voorzichtig behandelen, zijn belangrijke onderdelen gedurende het behandelproces. Een chemische melkzuurpeeling wordt gezien als een veilige methode in het behandelproces van PIH. Daarnaast is het gebruik van een juiste daglichtbescherming essentieel.
Lees hier het gehele onderzoek:
Online een gratis huidscan inplannen?
* Alle bronnen staan vermeld in het onderzoeksrapport.
